Inleiding op Nehemia

Het bijbelboek Nehemia is genoemd naar de persoon Nehemia. Hij wordt rond 445 voor Christus landvoogd (een soort bestuurder) over Juda. Hij wordt aangesteld door de Perzische koning Artaxerxes. Onder Nehemia's leiding wordt de stadsmuur rond Jeruzalem herbouwd.

Eigenlijk vormt dit boek een eenheid samen met het boek Ezra. De boeken geven een verslag van de geschiedenis van Israël in de eeuw na de Babylonische ballingschap

Inhoud van het boek Nehemia

  • Deel 1: Hoofdstuk 1-7 
    Het eerste deel gaat over het begin van Nehemia's werk als landvoogd. Hij krijgt toestemming van koning Artaxerxes om naar Jeruzalem te gaan en daar te zorgen voor goede leefomstandigheden voor zijn Joodse volksgenoten. Onder zijn leiding wordt de muur van de stad herbouwd. Nehemia neemt ook maatregelen tegen opkomend sociaal onrecht (lees hoofdstuk 5 maar eens).
  • Deel 2: Hoofdstuk 8-10
    Het tweede deel is gewijd aan de vernieuwing van het godsdienstig leven. We horen hoe de priester Ezra de wet van Mozes voorleest voor alle Israëlieten. Het hele volk verklaart plechtig vanaf nu te gaan leven volgens de wetten van God.
  • Deel 3: Hoofdstuk 11-13
    Het derde deel bevat onder andere namenlijsten van bewoners van Jeruzalem en een verslag van de inwijding van de herbouwde stadsmuur.

Thema van het boek Nehemia

70 jaar is het volk Israël in ballingschap. De schrijver wil met dit boek laten zien dat het volk Israël uit de tijd van vóór de ballingschap, eindelijk weer in ere hersteld wordt. Als ze volgens de wet van Mozes leven. Belangrijkste onderwerpen uit het boek zijn: 
 

  • De herbouw van de tempel in Jeruzalem en van de muren van de stad, en alle problemen daarbij.
  • De naleving van de wet van Mozes 
  • Het herstel van de Joodse gemeenschap als het volk van God.    

Ontstaan en schrijver

Het is moeilijk om precies te zeggen wie het boek geschreven heeft. Sommige bijbelwetenschappers denken dat de boeken Kronieken, Ezra en Nehemia door één schrijver uit de priesterlijke kringen in Jeruzalem geschreven zijn. Of door meerdere personen uit diezelfde groep. Ze zijn waarschijnlijk niet voor het einde van de vijfde eeuw voor Christus geschreven.