Inleiding op Leviticus

Inhoud van het bijbelboek Leviticus 

Het woord Leviticus betekent 'het Levitische (boek)'. Die titel zegt al iets over het boek: in Leviticus zijn veel voorschriften voor het werk van priesters en Levieten te vinden. Joden noemen het boek 'Wajjiqra'. In het Hebreeuws begint het boek met dat woord; het betekent 'hij riep'. Het boek bestaat uit een verzameling regels en voorschriften. Deze regels gaan vooral over hoe de priester de diensten moeten houden voor God en hoe de mensen moeten leven in hun dagelijks leven. Maar er zijn ook een paar verhalen in Leviticus te vinden.

Het grootste deel van de tekst bestaat uit toespraken van Mozes. In opdracht van God geeft hij de priesters en het volk instructies. Het begrip 'heiligheid' speelt daarbij een belangrijke rol. Israël krijgt de opdracht om in alle opzichten een heilig volk te zijn, zodat de heilige God bij hen kan wonen. Dan zullen ze een lang en goed leven hebben. 

Indeling van Leviticus 

Je kunt het boek Leviticus in twee delen verdelen.

Deel 1 - Hoofdstuk 1-16

Deel 2 - Hoofdstuk 17-27

  • Regels waar het volk zich aan moet houden om de heiligheid van God centraal te stellen.
  • In hoofdstuk 18-20 vind je instructies over hoe je met elkaar om moet gaan. 
  • In hoofdstuk 21:1-24:9 volgen voorschriften voor de eredienst voor God.
  • In hoofdstuk 23 staat een feestkalender. In de tijd van de bijbel bestond er niet zo'n precieze kalender als wij tegenwoordig hebben. Dat maakte het moeilijk om exact te bepalen wanneer een feest voor God begon en wanneer het weer eindigde. Daarom stelde God deze regels op.
  • In hoofdstuk 24:10-23 kom je ineens een klein verhaaltje tegen, dat uitloopt op regels voor een gelijke behandeling van vreemdelingen en Israëlieten. 
  • Hoofdstuk 25-26 beschrijft de instelling van het sabbatsjaar en het jubeljaar.
  • In hoofdstuk 27 vind je regels voor het afkopen van geloften.

Ontstaan en schrijver

De eerste vijf boeken van de Bijbel; Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium, worden in de Joodse traditie de Tora (de Wet) genoemd. Er is vaak gezegd dat Mozes deze boeken geschreven heeft. Daarom worden ze ook wel 'de vijf boeken van Mozes' genoemd. Maar veel bijbelwetenschappers zien deze boeken als het begin van een lang verhaal over het volk van Israël, dat doorloopt tot in het boek 2 Koningen. Zij denken dat die bijbelboeken niet in één keer door één persoon geschreven zijn, maar dat ze stapje voor stapje zijn ontstaan. Er zitten heel oude stukken in, maar ook veel minder oude. Het schrijven is volgens hen al begonnen in de tijd van de koningen van Israël en Juda (ongeveer 1000-586 v.Chr.) en werd afgesloten na de Babylonische ballingschap, in de tijd van de tweede tempel (na 515 v.Chr.).