Wekenfeest

Vanaf het Aanbieden van de Eersteling tijdens het Feest van het Ongedesemde Brood werden bij Israël de dagen geteld. Men noemt dit het “tellen van de omer”. De omer was een inhoudsmaat voor granen. Vanaf de eerste omer werden er 49 dagen geteld (de dag van het Aanbieden van de Eersteling wordt naar Joods gebruik meegeteld), om op de 50^ste dag het volgende feest te vieren: het Wekenfeest ofwel Sjavoeot.

Oogstfeest

Bij de instelling van dit feest is het duidelijk, dat het een oogstfeest is. Het markeerde het einde van de gerstoogst die met Pesach was begonnen. Tegelijk stond het voor het begin van de oogst van de tarwe: tarwe was hét voedsel van de mensen in die tijd. Op die dubbele wijze was het feest het hoogtepunt van de zomeroogst. De belangrijkste ceremonie was het aanbieden van de eerste rijpe tarwe, ‘de eerstelingen van het land’, verwerkt tot twee (gedesemde) broden in de tempel. Daarvoor verzamelden de joden uit de dorpen van het platteland zich op centrale plaatsen om vandaar samen op te trekken naar Jeruzalem.

Openbaringsfeest

Sjavoeot is niet alleen een oogstfeest. Men gedenkt ook, dat God vijftig dagen na de uittocht uit Egypte de Tien Geboden aan Mozes gegeven heeft, terwijl het volk zich aan de voet van de berg Sinaï bevond. In de Joodse opvatting zijn de Tien Geboden  symbolisch voor de gehele Thora, de “wet” ofwel de boeken van Mozes, vandaar dat het Wekenfeest ook wel ‘Matan Torah’ genoemd wordt, “de gift van de Thora”.

Volgens de traditie hadden de Joden zich verslapen op de ochtend dat zijn de Wet en de Geboden ontving. Om dat goed te maken, waken zij tegenwoordig de eerste nacht van Sjavoeot. Ze lezen en leren tot ’s morgens vroeg uit de Thora en andere geschriften.

Ruth

Tijdens de vieringen in de synagoge wordt het boek Ruth gelezen. Eén van de gedachten daarbij is, dat volgens de profeten zich eens uit alle volken mensen bij Israël zullen aansluiten om samen de God van Israël te eren. Want het boek Ruth is een liefdesidylle en verhaalt van een Moabitische vrouw, die bij het begin van de gerstoogst (Pesach) in Israël aankomt en bij het begin van de tarweoogst (Sjavoeot) huwt met Boaz en zo wordt ingelijfd in Israël. Later blijkt ze een voorouder te zijn van David, de koning uit wiens nageslacht de Messias geboren zal worden.

Nieuwe Testament

Dit feest komt ook in het Nieuwe Testament voor. Daar wordt het Pinksteren genoemd, dat afgeleid is van het Griekse woord voor 50 (pentakosta), de vijftig dagen of zeven weken vanaf het Aanbieden van de Eerstelingen tot aan het Wekenfeest. Tijdens dit feest werd de Heilige Geest uitgestort over de volgelingen van Jezus, waarmee de geboorte van de kerk een feit was. De Geest zou hen leiden om de boodschap van Jezus aan alle volkeren bekend te maken.